Szkołę średnią i Seminarium Duchowne ukończył w Lublinie. Był wikariuszem w Łęcznej, Szczebrzeszynie, Tarnogrodzie i Kurowie, a proboszczem w KIementowicach, Horodle (1883-1894), Kumowie oraz przez 17 lat w Kijanach.
Ks. Ignacy Jaworowski, jak świadczą zapiski archiwalne, chlubnie zapisał się w dziejach parafii Kijany. Jeszcze dziś wspominając go starsi ludzie (rok 1961), stwierdzają, że był bardzo gospodarny. Jego to staraniem w r. 1911 został rozbudowany kościół, wydłużono o drugą połowę główną nawę i zakończono ją wysoką – stylową wieżą. Rozebrano starą dzwonnicę, znajdującą się przy wyjściu z kościoła, a wybudowano w formie łuku tryumfalnego nową, która służy parafii do dnia dzisiejszego. Za jego też rządów parafią wybudowano nową murowaną plebanię w r. 1904, która także stoi po dzień dzisiejszy.
Rok 1914 – okres I wojny światowej. Dużo ludności, szczególnie z terenów wschodnich chroni się przed frontem, uciekając aż w głąb Rosji. Znalazła się tam także duża grupa ludności z parafii Kijańskiej (vide arch. par. Liber conn.). Większość tych ludzi z wyjątkiem kilkunastu rodzin powróciło po działaniach wojennych do swej parafii. Ks. proboszcz Jaworowski w tym czasie także wyjechał z terenu parafii, na miejscu pozostał tylko wikariusz ks. Wincenty Pawelec.
Dnia 29 czerwca 1916 roku zmarł w Kijanach ks. prob. Ignacy Jaworowski.
Pogrzeb odbył się w Kijanach, w którym wzięło udział 18 księży i tłumy licznie zebranych parafian. Zmarłego pożegnali: ks. Jezierski z Łuszczowa, ks. Żyszkiewicz prob. z Mełgwi i ks. Pawelec wikariusz miejscowy. Na cmentarzu grzebalnym przy głównej alei znajduje się nagrobek na jego mogile.